Krajowe Ramy Kwalifikacji (KRK) to jednolity sposób opisania kwalifikacji zdobytych na każdym etapie uczenia się formalnego (od szkoły podstawowej po doktorat), pozaformalnego oraz nieformalnego.
Krajowe Ramy Kwalifikacji:
- są stworzone dla potrzeb rynku pracy i społeczeństwa obywatelskiego
- integrują różne krajowe podsystemy kwalifikacji
- służą większej przejrzystości, dostępności i jakości zdobywanych kwalifikacji
- dają możliwość porównywania i potwierdzania zdobytych kwalifikacji w całej Europie
- zawierają opis hierarchicznego systemu poziomów kwalifikacji – każda kwalifikacja jest umieszczona na jednym z tych poziomów, a każdemu z krajowych poziomów przyporządkowany jest odpowiadający mu poziom w Europejskich Ramach Kwalifikacji
- w skrócie chodzi o to, by w ramach Unii Europejskiej opisać kwalifikacje jednym wspólnym językiem tak, by były one uznawane we wszystkich państwach wspólnoty
- Proces zdobywania wiedzy będzie oddzielony od procesu certyfikacji – inne placówki mają uczyć, a inne sprawdzać wiedzę, tak jak to jest teraz z egzaminami zewnętrznymi kończącymi szkoły podstawowe, gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne.
- Jedną kwalifikację potwierdzałoby się tylko raz, w sposób, który byłby uznawany przez wszystkich pracodawców. Jest to szansa na ukrócenie praktyk pewnych środowisk, które wymagają dodatkowego egzaminu, by przyjąć absolwenta wyższych studiów do swego grona.
W celu stworzenia i wdrożenia Krajowych Ram Kwalifikacji na mocy Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 lutego 2010 r. powołano Komitet Sterujący ds. Krajowych Ram Kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie. Zadaniem Komitetu Sterującego jest monitorowanie procesu tworzenia i wdrażania Krajowych Ram Kwalifikacji, nie tylko dla szkolnictwa wyższego, ale dla całego systemu edukacji.
W dniu 29 lipca 2010 przyjęto zestawienie definicji KRK, pojęć niezbędnych dla dalszych prac podmiotów zajmujących się KRK.
Kwalifikacja (qualification)
- formalny wynik procesu oceny i walidacji przeprowadzonej przez właściwy organ potwierdzający, że osoba ucząca się uzyskała efekty uczenia się (kompetencje) zgodne z określonymi standardami (dyplom, świadectwo, certyfikat ..)
- dyplom, świadectwo, certyfikat lub inny dokument, wydany przez uprawniona instytucje, stwierdzający, że dana osoba osiągnęła efekty uczenia się zgodne z odpowiednimi wymaganiami
Efekty uczenia się
- określenie tego, co uczący się wie, rozumie i potrafi wykonać po ukończeniu okresu uczenia się. Wyrażone są w kategoriach wiedzy, umiejętności i innych kompetencji. Zaleca się aby efekty uczenia się stanowiły podstawowy element budowy wszelkich programów nauczania
Deskryptor
- ogólne stwierdzenia określające zakładane efekty kształcenia na każdym stopniu kształcenia na poziomie wyższym
Europejskie Ramy Kwalifikacji (European Qualifications Framework)
- wspólny system odniesienia (uniwersalny język przekładu), który wiąże krajowe systemy i ramy kwalifikacji
- przyjęty w Europie układ odniesienia umożliwiający porównywanie kwalifikacji uzyskiwanych w różnych krajach.
Krajowe Ramy Kwalifikacji (national qualifications framework)
- jednolity sposób opisania kwalifikacji zdobytych na każdym etapie uczenia się formalnego (od szkoły podstawowej po doktorat), pozaformalnego oraz nieformalnego.
- narzędzie służące do opisu i klasyfikowania kwalifikacji ze względu na poziomy osiągnięć scharakteryzowane wedle przyjętych w danym kraju zestawów kryteriów mających jednak jasne odniesienia do ram europejskich.
Koncepcja LLL (life long learning)
- koncepcja uczenia się przez całe życie
Więcej informacji:
- Definicje KRK (plik PDF)
- Zestawienie definicji KRK (www.nauka.gov.pl)
W Europejskich Ramach Kwalifikacji wyróżniono osiem poziomów kwalifikacji – od najniższego poziomu edukacji obowiązkowej (1) do najwyższego poziomu wykształcenia akademickiego (8) – określonych za pomocą wymagań dotyczących efektów uczenia się.
Krajowe ramy kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego to –w największym uogólnieniu – szczególna metoda opisu kształcenia, jakie polskie uczelnie oferują studentom. Metoda ta wyróżnia się dwiema charakterystycznymi cechami:
- Opisy sformułowane są w języku efektów kształcenia, to znaczy przedstawiają wymagania, jakim powinien sprostać student po ukończeniu nauki w ramach danego cyklu kształcenia.
- Opisy te, za pomocą wspólnego europejskiego systemu pozwolą na dokonywanie porównań dyplomów uzyskiwanych w rożnych uczelniach na terenie całej Europy.
Efektem końcowym wprowadzenia ram w szkolnictwie wyższym w całej Europie ma być dynamiczna „mapa" kwalifikacji właściwych dla poziomów 5-8 ram europejskich. „Mapa" ta pokazywać ma relacje pomiędzy kwalifikacjami, wskazywać ścieżki przejścia i możliwość kontynuacji kształcenia w szkolnictwie wyższym w perspektywie uczenia się przez całe życie.
EOSW – Europejski Obszar Szkolnictwa Wyższego
- porównywalność efektów uczenia się (w wymiarze krajowym i międzynarodowym) – „mapowanie" dyplomów, ułatwienie w międzynarodowym uznawaniu kwalifikacji absolwentów
- wszechstronna informacja dotycząca kompetencji uzyskiwanych przez absolwentów użyteczna dla pracowników i pracodawców, dająca jasny opis kompetencji osoby legitymującej się dyplomem, certyfikatem czy świadectwem
- definiowanie standardów kształcenia poprzez porównywalne kompetencje absolwentów
- „otwarcie" systemu: uznawanie kompetencji zdobytych poza formalną edukacją
- ułatwienie kształcenia w systemie LLL (Life Long Learning)
- Krajowe Ramy Kwalifikacji [Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego],
- Podręcznik „Ramy kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego",
- Krajowe Ramy Kwalifikacji – seminarium międzynarodowe,
- Kwalifikacje po europejsku,
- Europejskie i Krajowe Ramy Kwalifikacji – nowe narzędzie organizacji kształcenia, http://brjk.amu.edu.pl/__data/assets/pdf_file/0005/40001/ECH_KRK_1603101.pdf